Natuurgeneeskunde is niet zoals veel mensen denken homeopathie of een bachremedie. Onder natuurgeneeskunde wordt verstaan een verzameling van natuurlijke geneeswijzen die het zelfhelend vermogen van het lichaam stimuleren. Het gaat om geneeswijzen die soms als alternatief kunnen dienen, maar in ieder geval aanvullend hun bestaansrecht hebben.
Bij een botbreuk kan een chirurg de breuk weer aan elkaar zetten, maar het lichaam moet uiteindelijk het herstelwerk doen. Een arts kan een antibioticum geven, maar uiteindelijk moet het afweersysteem de bacteriën opruimen. Natuurgeneeskunde kan helpen het immuunsysteem te stimuleren, kan herstel en de lichaamseigen geneeskracht bevorderen en kan zodoende een goede aanvulling zijn.




Vanuit de natuurgeneeskunde kijk je op een holistische (het geheel) wijze naar het dier. Je bombardeert niet de klacht met middelen en maatregelen maar brengt het totale dier in kaart. Je neemt de medische en gewone geschiedenis onder de loep, kijkt naar voeding, huisvesting, werkvorm, gedrag, de fysieke, mentale en energetische toestand.

Mooi voorbeeld zijn huidproblemen, waaraan allerlei  oorzaken ten grondslag kunnen liggen, zoals een stofwisselingsprobleem, inwendige vervuiling van het lichaam, verveling, stress, parasieten, winterkwalen verwarmde huizen, minder beweging, de onderliggende organen kunnen de oorzaak zijn, allergieën enz..
Daarom is het van belang dat er naar het totaalbeeld wordt gekeken.